2014'lü Yazı

Her şeyden önce 2013'e haksızlık etmek istemem. Hepimiz elimizde olandan daha iyisini istediğimiz için zaten yıl içerisinde yaşadıklarımızdan tam olarak memnun olmayız. Lakin 2013'ün bana yaşattıkları, özellikle yaz ve sonbaharın bir kısmı için teşekkür etmem gerekli sanırım.

Hayatımın en güzel yazlarından biriydi 2013 yazı ve sanırım uzunca bir süre de öyle kalacak. Sonbahar ise ne kadar sancılı da olsa, güzellikleri de yok değildi. Hakkını yemeyelim.

2014'e gelince...
Öyle çok büyük isteklerim yok sanırım bu sene. Sadece 2013'ün üzerine ekleyerek gelirse memnun olurum. Biraz daha fazla başarı, mutluluk, dünyanın bir kısmını daha görebilme fırsatı ve fazladan bir miktar da para istiyorum.

Yapmak üzere, yaşamak üzere olduğum olaylarda pişman olmayayım mesela ya da hayatımın neden daha iyi olmadığını düşünmeyeyim. Çünkü zaten bu yaşımda elimdeki imkanlarla elde edebileceğim en iyi hayatlardan birini yaşıyorum.

Şu anda 2014'e ait tek sıkıntım özlem konuları olacak sanırım. Sonuçta ben yine gidiyorum ve insanlar oldukları yerde durup, yeniden arkamdan el sallayacaklar bana.

Yeni yıldan daha başarılı biri olmak, önemsediğim insanların daha mutlu olmasını, etrafımda olmaması gerekenlerin gitmesini ve mutlu olmayı istiyorum.

Dear Santa;
Take this letter and make it real. Don't make me angry.
I love you. 
See you in 2015

Normal Yazı

Kız arkadaşlarımın (normal kız arkadaş) %75'inin sevgilileri beni kıskanıyor. Hayır anlamıyorum, kimisiyle sadece 'Merhaba-Merhaba' ilişkisi içindeyiz halbuki, çok saçma. Kendine neden o kadar güvensizsin canısı?

Yeni saç modelimi çok sevmeye başladım. Uzatmasam mı acaba tekrar?

Son saç tokamı geçen nisan civarı aldım ve kullanamıyor olsam da hala bileğimde dolanıyor kendisi. Toka kaybetmeyen bir tek ben mi varım?

Cetvel var mı? Cetvel lazım çünkü bana.

Doğum günümü kutlasam mı diye düşündüm, sonra vazgeçtim. Normalde görüştüğüm toplam 5 adam var zaten neyi kiminle kutluyom?

Ben tam ''I am a man who walks alone'' insanıyım bence.

Zaten çok soğuk oluyo benim doğduğum zamanlar.

Kış doğumlu ve söylenene göre lapa lapa kar yağarken doğmuş biri olarak, kış mevsiminden nefret ediyor oluşuma 5000 puan bence.

Hayır siz nasıl seviyorsunuz onu da anlamakta zorluk çekiyorum. Bizim ülkede bi cezbedici özelliği de yok, noel, christmas gibi. Üşümek sevilir mi allaasen?

Benim söyleyeceklerim bitti.

Tam istediğim gibi olmadı bu ama olsun. Siz yine de şeyapın.

Kendinize çok iyi bakıyosunuz, öpüyosunuz. 
Not: Yanaktan ama, bi deneyin bakim olacak mı

6 Aralık 2013 - 02:42

Doluyum. Çok. Anlatamıyorum.

İstemiyorum sonrasını, istemiyorum öncesini. Şimdi de yok çünkü.

Geleni yaşamayı istiyorum. Başaramıyorum.

Söylemek istediğimiz şeyleri söylemezken, söyleyemezken ne kadar memnun olabiliriz?

Konuşunca anlaşamayacağını bildiğin şeyleri dillendirmenin anlamsızlığı mı yoksa konuştukça artacak olan mantık dışılığına mı karşıyım tam olarak bilmiyorum.

Bilmediğim, sonunu göremediğim yollara girmekten hala korkuyorum.

Hayat planımı yaparken zorlanmasam da, hayatımdaki insanlar konusunda o kadar başarılı değilim.

Yalnız yemek yemeği kabullendiği zaman insan 'yalnız' olmuyor. Tek başına oluşunu kabullenmiş sayılıyor.

Neden yalnızlık, iç sıkıntısı ve benzer konular hakkında sürekli yazıyorum?

Çok fazla hayal kurmamayı öğrenmeliyim. Çünkü büyük bir çoğunluğu gerçek anlamda hayal. Sonrasında onların yıkılışını seyretmek zorluyor.

Psikolojik destek almalıyı mıyım? Yoksa yine yazarak bu dönemi de atlatacağıma inanmaya devam mı etmeliyim?

Yaşım 20, 3 ay sonra 21 ama ben hala tam olarak kimim ve ne yapmak istediğim konusunda emin değilim.

Neden bu kadar uzun sürdü bu sefer dengesizliğim? O umarsız adam nereye gitti?

Hayatımda ilk defa gece dışarı çıkıp yürümek istiyorum sürekli. Neden kaçıyorum, kaçmak istiyorum?

İnsanlar nasıl gerçek anlamda akıllarını kaybediyorlar merak ediyorum.

Kendime geleceğimi biliyorum. Değişmiş olarak. Sadece zaman meselesi, lakin her zaman asıl sorun zaman değil midir zaten?

Doluyum. Çok. Anlatamıyorum.