İyi misin?

+Üzgünüm Enrico, bunun mümkün olması iyilerin cennete gitmesi gibi bir şey.

-Ama iyiler cennete gider? 

+Hayır çocuğum, iyiler dosdoğru aşağı gider. 

Çakılırcasına…

Sandalye boş mu? A pardon, seni görmedim

Bazen melankoliyi özlüyorum. Mantığımı devre dışı bırakabilmeyi unuttum.
Yaptığım hatalar sayılı ama saymayı bitiremiyorum, kaçta kaldığımı unutup baştan başlıyorum.
İlerisi belirsizken yaşamak zor. Çok fazla ilerisi için plan yapıp yaşamak da.
Hayat zor.
Selam.
Zor diyorum ama ne yaşadım da bu sonuca vardım bilmiyorum.
Ya da hatırlamıyorum.
Hatırlamak istemiyor da olabilirim.
Hatalarımı kabul etsem bile geri adım atmıyorum.
Bazı insanlar beni korkutuyor. Bazıları sinirlendiriyor.
Bazılarının yanındaysa kendim olamıyorum.
Yanında kendim olabildiklerimi de uzaklaştırıyorum.
Kimisi de beni yok sayıyor.
Sanırım 'ben'den korkuyorum.
Yine yazıyorum. Bi'şeyler yolunda değil.
Ne olduğu konusunda emin değilim.
Kelimelerim cümle oluşturamıyor.