Hayatımdaki en yıkıcı darbeleri hep hayallerimden aldım.
Düşlerken mükemmel olan her şey sadece orada güzel. Gerçeğe dönüşmüş halleri bir karabasandan farksız çoğu zaman, işler istenildiği gibi gitmezse eğer.
Düşlediğin okul, yaşamak istediğin şehir, sevdiğin kız... Eğer doğru şekilde gerçekleşmeyeceklerse, bırakalım hayallerimizde kalsınlar.
Sırf hayalindekine benzer diye bir şey yapmak en büyük hata. Benzemesi, o olduğu ve senin onu istediğin anlamına gelmiyor çünkü.
Şu anda, hiç düşünmediğim bir şehirde, hiç düşlemediğim bir şekilde okuyorum. Hayalimdeki ve gerçeğin arasındaki tek benzerlik okuyor oluşum sadece.
Hani derler ya; 'Yaşamadan öğrenilmez' diye, bu öyle bir şey. Ancak 'Düşlemekten vazgeçin' demek değil istediğim. Sadece 'Fazla güzel hayaller kurmayın.'
Sonra insan yıkılıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder