Bazen çok yoruluyorum. Yalnız olmaktan, olaylarla tek başıma uğraşmaktan, çözümleri kendim aramaktan yoruluyorum artık. Halbuki eskiden istediğim en büyük şeydi bu: 'Ben büyüdüm artık.'
Geçen her bir sene beni büyütürken, 'Seni daha iyi anlıyorum ve sana ihtiyacım var' diyorum. Halbuki artık geri dönmek, her şeyi başa sarmak imkansız. Hiç büyümek istemedim ama hayatımın kendi ellerimde olmasını istedim hep, bana karışmasınlar, hata yapıyorsam bile kendi hatam olsun istedim ama en büyük hatanın bu olabileceğini hiç düşünmemiştim.
'Haklısın' nasıl bu kadar can acıtıcı bir kelime olabiliyor anlayamıyorum. Ve sadece geride bıraktığım 4 ayda onlarca defa kullandım onu. Yaptığım şeylerin yanlış olması değil de, yaptığım yanlışlara hesap sorulması ve benim itiraz edebileceğim tek bir nokta bile olmaması asıl sorun. Bana güvenen insanların güvenlerini boşa çıkartabilecek olmam korkutucu olan.
İçimizdeki çocuğu çürüttük ve büyüdük sandık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder