Her şey o kadar güzelken geliyosun ki, bütün o düzeni mahvedip, planları yıkıyorsun.
Uzaklaşmanı bekliyorum, gidiyorsun sanıyorum, artık yoksun diyorum, kendimi başka şeylere adapte ediyorum, tamam bu sefer oldu diyorum ama sen yine geliyorsun.
Uyuyamadığım gecelerde seni düşünmekten vazgeçmişken kendini tekrar hatırlatıp, ‘Yok öyle bi dünya’ diyorsun bana. Yapma.
Hayatımı tek başıma yaşamak istemiyorum, yanımda birileri olsun istiyorum ama sen beni oradan gözlerken, hiç istemediğim bir anda ortaya çıkarken başaramıyorum. Sürekli sana takılıyorum.
Yapma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder