Gereksiz bir boşluk var hayatımda yine. Neyle dolar yine bilmiyorum.
Başlayıp bitirmediğim işlerime özlem duyuyorum. Başlayıp bir şeyin sonunu getirmek sıkıcı.
Yarım kalan işlerim beni buraya bağlıyordu, tutunuyordum sanki bir şekilde onlara.
Her şeyi tamamlayıp gitmek istemiştim, öyle de yaptım ama gerisini düşünmemişim.
Aslında çok düşünüyorum, belki de bu yüzden kaybediyorum.
Hayatı akışına bırakmak zor eğer bi'şeyler başarmak istiyorsan.
Daha fazlasını başarmak istiyorsan, ipler hep sende olmalı.
Kafam çok karışık.
Zaten yukarıda da belli oluyor sanırım.
1 aydan çok az fazlası kaldı.
Yine yollar.
Bu sefer kaybolmaya gidiyorum.
Döndüğümde zaten kaybolmuş olucam.
Burda olabilecek misin beni yeniden bulmak için?
Sanmıyorum.
Zaten hiç olmadın.
Çünkü hep gitmek istiyoruz değil mi?
Ben gidiyorum, sen neden durasın?
Bazen kendime üzülüyorum.
Bazen kendime gülüyorum.
Planlarım zorunluluklarıma dönüşmek üzere.
Bu sefer yalnız kalmaktan korkuyorum.
Bu sefer bi önceki gibi hissetmiyorum çünkü.
Heyecanlıyım ama hissetmiyorum.
Geri dönmek için bir nedene ihtiyacım var.
Tünelin sonundaki ışık kırmızı değilmiş.
Büyüdüm.
Büyümek yorucu.
İçinizdeki çocuk ölmesin.
Yanında çocuk olabildiklerinize sahip çıkın.
Ben yapamadım.
Hep denedim, hep yanıldım.
Yine ne saçmalıyorum acaba ben?
Emin değilim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder