Hikayenin sonunu en baştan vermek istedim bu sefer.
Aslında sinirliyim ama olmamam gerekir. Kontrolün bende olması gerekli. Çok yorucu aslında di mi? İnsanın kendini sürekli kontrol etmeye çalışması ve sonrasını düşünmesi. Çünkü kontrolü bırakıp sonrasını düşünmeden hareket ettiğin zamanlarda yaptığın hareketler ve söylediğin sözlerde istenildiği gibi çekiştirilebiliniyor.
Hayır dediğimde hayır, evet dediğimdeyse evet olduğu için öyle veriyorum ben cevaplarımı. Aslında bu kadar basit.
Mantıklı gelmeyen o kadar çok şey var ki... ya da bi tek şey. Emin değilim. Yazınca güzel ama dile getirince kötü. Gelecekten mesaj alabiliyorum.
''Ya aslında ben istiyorum ama sonra'' siktir git diyemiyorlar adama. Gönül el vermez, vermiyor çünkü.
Anlatamıyorum aslında. O kadar karışık ki baktığımda. Kafam yani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder